zmiennna

Co czuje?? Nadal czuje motylki w brzuchu... Czuje jak Twoje ręce błądzą po moim ciele... Twoje usta, Twój język  pieszczą moją szyje... Słysze Twój przyśpieszony oddech... Czuje jak Nasze serca biją  jednym rytmem... A co dookoła nas?? Zieleń... drzewa... leśne kwiaty...  i ścieżka na której stoimy opętani... Całkiem pochłonięci sobą... Nie ma nikogo oprócz nas... Chyba Wszyscy wyczuli, że to nie najlepszy momęt na spacer ;) Ciągle czuje przeszywające dreszcze i przed oczami mam Ciebie... kiedy patrzysz na mnie tym wzrokiem, pełnym namiętności, pożądania... Musze wziąść zimny prysznic.....

Nie było mnie jakiś czas... Wyjechałam do babci na wieś :D Jakoś nie było czasu na "pożegnanie" :) No, ale wróciłam po długim weekendzie :) Jak było?? Bardzo miło, odpoczęłam, poznałam nowe osoby, ogólnie było przyjemnie... :D Tylko że... zdałam sobie z czegoś sprawę... Kiedy tam byłam, oddalona od mojego Miśka... uświadomiłam sobie, że te dwa miesiące bez Niego będą naprawde bardzo trudne... :( Nie umiem sobie tego wyobrazić, na samą myśl dopada mnie straszne uczucie wielkiej tęsknoty.. przygnębienia... ehhh... ale teraz nie chce o ty myśleć :D Zostały nam ponad dwa wspólne tygodnie, które trzeba dobrze wykorzystać :) Teraz muszę nadrobić zaległości na Waszych blogach :D Troszkę się tego nazbierało :) Pozdrofka :*

Napisze optymistyczną notkę :D Ostatnio same jakieś smutasy tu były... Już dość!! Koniec!! Jest czerwiec! Koniec nauki!! W szkole coraz większe luzy! Na dworze ciepełko! Kochany Misiek przy mnie! Czego tu chcieć więcej?? :) Mam nadzieję, ze jutrzejszy dzień będzie podobny do dzisiejszego :) W szkole tylko 3 lekcje, a popołudniu mój Misiu :) Potem troszke nauki i komp :D  ehhh... :) Jest dobrze, mam nadzieję, że od 14 czerwca pogoda będzie naprawdę udana :D Szykuje się chechło, wesoły miasteczko itp... :) Żegnaj szkoło... :)

Tylko rób tak żeby nie było dziecka
tylko rób tak żeby nie było dziecka

To nieistnijące niemowlę
jest oczkiem w głowie naszej miłości
kupujemy mu wyprawki w aptekach
i w sklepikach z tytoniem
tudzież pocztówki z perspektywą na góry i jeziora
w ogóle dbamy o niego bardziej niż jakby istniało
ale mimo to
...aaa
płacze nam ciągle i histeryzuje
wtedy trzeba mu opowiedzieć historyjkę
o precyzyjnych szczypcach
których dotknięcie nic nie boli
i nie zostawia śladu
wtedy się uspokaja
nie na długo
niestety.

Bursa Andrzej

Ten wiersz... nigdy nie spojrzałam na to z tej strony... Troszke wstrząsający... Ale on tylko pokazuje prawdę...  Wszyscy tak postępują... większość... ehhh... Nie wiem co o tym myśleć...

Już mam dość... smutku, łez, rozmyślań... Chce wrócić... Chce żeby było tak jak przed tym wydarzeniem... Powoli wracam do siebie. Oczywiście to głównie zasługa mojego Misia :* Był ze mną w trudnych chwilach, przytulił i starał się pocieszyć hehe :) To jest najważniejsze... Trzeba wracać do świata żywych... Oczywiście pamięć pozostanie, tylko niech myśli idą już w inną stronę...  Jest coraz lepiej...  Będzie dobrze :) Niedługo wszystko wróci do normy :) Trzeba będzie wykorzystać jakoś ten miesiąc :) W końcu w szkole po środzie będą już niezłe luzy :) ehhh... dziękuje Wam wszystkim za ciepłe słowa :* Pozdrofka